هماتوم بعد از ماموپلاستی

خطر هماتوم در کاندیدهایی که داروهای رقیق کننده خون مصرف کرده اند و در کاندیدهایی که از قبل بیماری یا اختلالات خونریزی دارند بسیار بیشتر است. سرفه شدید یا افزایش قابل توجه فشار خون بلافاصله پس از جراحی نیز ممکن است به تشکیل هماتوم محل جراحی کمک کند. سایر عوامل خطر عبارتند از ورزش شدید، زور زدن، استفراغ، استرس و مصرف الکل. این بخشی از دلیل این است که پیروی از دستورالعمل های پزشک بسیار مهم است.

هماتوم باعث افزایش و تغییر رنگ لبه های زخم جراحی، ناراحتی و تورم می شود. گاهی اوقات خون بین بخیه های پوست نشت می کند. ممکن است درد و احساس ورم در ناحیه آسیب دیده وجود داشته باشد. بسته به محل، حتی ممکن است کبودی قابل مشاهده باشد.

کوچک کردن سینه به طور کلی برای بیمارانی که سینه‌ های بسیار بزرگی دارند و می‌خواهند آن‌ ها کوچک ‌تر باشد، مناسب است.

بیمارانی که سینه ‌های کوچک ‌تری دارند، معمولاً روشی بسیار مشابه به نام لیفت سینه را انتخاب می‌کنند. این روش بیشتر پوست را برداشته و سینه‌ ها را به سمت بالا می‌آورد، بنابراین سینه‌ ها گرد تر و لیفت تر به نظر می ‌رسند و اندازه اش تغییر نمی کند.

اگر سینه های کوچک یا متوسطی دارید و می خواهید کوچک تر باشد، نظر جراح خود را جویا شوید. آن ها قادر خواهند بود تا شرایط شما را بررسی کنند و گزینه ای که برای شما بهترین نتیجه را به دست می آورد را برای شما توضیح دهند.

توصیه می شود که بیماران حداقل 3 تا 6 ماه پس از بارداری برای انجام ماموپلاستی صبر کنند.  اگر قصد شیردهی را دارید، باید منتظر بمانید تا شیردهی را متوقف کنید.

درمان هماتوم به شدت آن بستگی دارد. هماتوم های کوچک ممکن است پس از چند روز جذب شوند. هماتوم های شدیدتر که به بزرگ شدن ادامه می دهند ممکن است نیاز به جراحی برای تخلیه خون انباشته شده و/یا کنترل رگ های خونریزی دهنده و بستن مجدد محل جراحی داشته باشند. یکی از عوارض شایع همه هماتوم ها، خطر عفونت است. از آنجایی که خون رسانی به هماتوم وجود ندارد، خطر استعمار باکتری در محل وجود دارد. در صورتی که هماتوم به اندازه کافی بزرگ باشد که بافت ها را فشرده کند و از رسیدن اکسیژن به بافت اطراف جلوگیری کند، جدا شدن برش جراحی و تاخیر در بهبودی نیز ممکن است رخ دهد.

سروما مجموعه ای از مایع زیر پوست است که معمولاً در محل برش جراحی است. مایع در زیر پوست جایی که بافت برداشته شده است جمع می شود. تشکیل سروما پاسخ بدن به فضای مرده داخل بافتی است که قبل از جراحی به چیزی متصل شده است. ممکن است بلافاصله پس از جراحی یا تا 1 تا 2 هفته پس از عمل شما ایجاد شود. ممکن است به صورت یک توده متورم ظاهر شود و احساس حساسیت یا درد داشته باشد.

سروما کوچک خطرناک نیست. بسته به اندازه و علائم شما، ممکن است نیازی به درمان نباشد. سروما ممکن است طی چند هفته یا چند ماه خود به خود از بین برود. بدن شما به آرامی مایعات را جذب می کند. هیچ دارویی آن را سریعتر از بین نمی برد. اما اگر سروما بزرگی دارید یا باعث درد می شود، ممکن است پزشک شما آن را تخلیه کند. این کار با سرنگ و سوزن انجام می شود. یا ممکن است جراح یک درن بگذارد. سروماها ممکن است برگردند و ممکن است نیاز به تخلیه چندباره داشته باشند. در برخی موارد ممکن است عفونی شود یا به آبسه تبدیل شود. به ندرت، ممکن است به یک روش جزئی برای برداشتن سروما نیاز داشته باشید. مشکلات طولانی مدت ناشی از سروما نادر است.

هماتوم و سروما ممکن است طول مدت نقاهت را افزایش داده و باعث تاخیر در بهبود، عفونت محل جراحی و ناهنجاری در اسکار شود. بنابراین، پیروی از دستورالعمل های جراح بسیار مهم است.