عوارض طولانی مدت ابدومینوپلاستی | سلول های چربی باقیمانده می توانند هیپرتروفی شوند و بزرگ شوند |
عوارض ابدومینوپلاستی (تامی تاک) |
|
عوارض جدی تر ابدومینوپلاستی چیست |
|
عوامل موثر بر کاهش عوارض ابدومینوپلاستی |
|
ابدومینوپلاستی روشی است که با برداشتن چربی و پوست اضافی و سفت کردن عضلات دیواره شکم، شکم شما را صاف می کند. این روش جراحی با نام تامی تاک نیز شناخته می شود.
مهم است که آموزش های لازم را قبل از عمل ببینید، وضعیت خود را به طور کامل تجزیه و تحلیل کنید و برای تصمیم گیری نهایی وقت بگذارید و یادتان باشد که این روش نباید به عنوان جایگزینی برای کاهش وزن استفاده شود.
ابدومینوپلاستی همانند هر عمل جراحی دیگر ممکن است عوارضی داشته باشد که در صورت انتخاب پزشکی ماهر برای این جراحی و رعایت دستورالعمل های جراح، این عوارض به صفر می رسد.
آنچه می خوانید
بیمارانی که تحت عمل جراحی زیبایی شکم یا ابدومینوپلاستی قرار میگیرند، معمولاً نتیجه ای طولانی مدت و بادوام دارند. در طی عمل ابدومینوپلاستی پوست و بافت چربی از دیواره شکم برداشته می شود. ساکشن اغلب از طریق تکنیک لیپوساکشن تامسنت در نواحی باسن نیز انجام می شود. هنگامی که این چربی و پوست برداشته شد، برای همیشه از بین می روند و هرگز برنخواهد گشت. با این حال، اگر بیمار از طریق رژیم غذایی یا ورزش نامناسب افزایش وزن داشته باشد، سلول های چربی باقیمانده قطعا می توانند هیپرتروفی شوند و بزرگ شوند. به طور کلی، اکثر بیمارانی که تحت عمل جراحی ابدومینوپلاستی قرار گرفته اند، از نتیجه عمل راضی بوده اند و تا سال ها بعد همچنان شکم صافی دارند.
همانطور که انتظار می رود، پس از جراحی درد و تورم خواهید داشت. پزشک در صورت نیاز داروهای ضد درد تجویز می کند. درد ممکن است چند هفته طول بکشد. همچنین ممکن است در همان مدت زمان بی حسی، کبودی و خستگی کلی داشته باشید.
مانند هر جراحی دیگری، خطراتی وجود دارد. اگر گردش خون ضعیف، دیابت، بیماری قلبی، ریوی یا کبدی دارید یا اگر سیگار می کشید، ممکن است خطر بروز عوارض در شما افزایش پیدا کند. عوارض می تواند شامل موارد زیر باشد:
سایر عوارض عبارتند از:
در صورت تمایل به کسب اطلاعات در خصوص عمل ابدومینوپلاستی روی این لینک کلیک فرمایید.
تجمع مایع سروزی در زیر فلپ شکم شایع ترین عارضه بعد از عمل ابدومینوپلاستی است. گزارشی که در سال 2013 توسط Neaman و همکارانش منتشر شد، عارضه سروما در میان 1008 مورد بعد از عمل ابدومینوپلاستی را 15.4 درصد بیان کردند.
احتمال بروز بالاتر سروما در لیپوآبدومینوپلاستی نسبت به ابدومینوپلاستی بدون لیپوساکشن بحث برانگیز است. Najera و همکارانش مجموعه ای از 200 بیمار را بررسی کردند و نتیجه نشان داد میزان سروما در گروه های ابدومینوپلاستی و لیپوآبدومینوپلاستی به ترتیب 16% و 31.2% بود. این درصدها به مراتب بیشتر از میزان سرومای 0.04% گزارش شده توسط Hurvitz و همکارانش است. متأسفانه، هیچ اتفاق نظری در مورد تعریف روش عینی برای ارزیابی این پیامد وجود ندارد. خوشبختانه اکثر سروماها معمولاً به زودی برطرف می شوند و سروما عارضه نگران کننده ای برای بعد از عمل ابدومینوپلاستی نیست.
عفونت ها دومین عارضه شایع بعد از ابدومینوپلاستی هستند، با شیوع تخمینی بین 1% تا 3.8%، از جمله عفونت های محل عمل و سروماهای عفونی. اغلب التهاب یک ناحیه محدود وجود دارد که معمولاً حساسیت و دمای موضعی بالا را نشان میدهد. اگزودا نیز ممکن است در عفونت های شدیدتر وجود داشته باشد.
وضعیت های سرکوب شده سیستم ایمنی، سوء تغذیه و دیابت از عوامل خطر شناخته شده برای هر نوع فرآیند عفونی هستند. به ویژه، برای ابدومینوپلاستی، بیماران چاق و دارای اضافه وزن به نظر می رسد خطر عفونت بالایی دارند.
طبق مجموعه موارد منتشر شده توسط Manassa و همکارانش، مصرف دخانیات همچنین خطر عفونت را افزایش می دهد و میزان عفونت را به 12.7٪ در مقایسه با 5٪ در غیر سیگاری ها افزایش می دهد. سایر عوارض مانند نکروز فلاپ نیز خطر عفونت را افزایش می دهند.
با این حال تا کنون هیچ گروه تحقیقات پزشکی نتوانسته اند رابطه ای میان تکنیک جراحی ابدومینوپلاستی در میزان عفونت بین بیمارانی که تحت عمل ابدومینوپلاستی و افرادی که تحت لیپوآبدومینوپلاستی قرار گرفته بودند را ثابت کنند.
درمان آنتی بیوتیکی نوعی پاسخ سریع به درمان است. گزارش های مربوط به عفونت های شدید که به فاشئیت نکروزان، سپسیس و شوک تبدیل میشوند، بعد از عمل ابدومینوپلاستی کمیاب است. دبریدمان جراحی (برش، برداشت یا حذف یک بخش از بافت مرده، عفونی شده یا صدمه دیده از بدن بیمار، به منظور تسریع روند جایگزینی یا ترمیم طبیعی در بافت سالم اطراف آن و بهبود در آن قسمت ) آخرین راه حل برای عفونت های تهاجمی است که به اندازه کافی به آنتی بیو تیک ها پاسخ نمی دهند.
به خطر افتادن فلپ به دلیل پرفیوژن ناکافی (به وارد کردن یا رساندن مایع به داخل بافت (تزریق به داخل رگهای خونی) می گویند) می تواند با توجه به شدت آن عوارض مختلفی ایجاد کند. با این حال، هنگامی که نکروز در پوست و بافت زیر پوستی رخ می دهد، بهبودی می تواند یک فرآیند پیچیده باشد. در ابتدا، نکروز ممکن است با علامت هایی مانند کاهش دمای موضعی ظاهر شود.
بروز نکروز پوستی بین 3 تا 4.4 درصد متفاوت است. مهمترین عامل خطر برای این عارضه مصرف تنباکو است که خطر ابتلا را سه برابر می کند. قطع مصرف تنباکو خطر این عارضه را کاهش می دهد به همین دلیل از بیماران خواسته می شود حداقل از سه ماه قبل از جراحی از مصرف این نوع محصولات خودداری کنند. انجام همزمان ابدومینوپلاستی همراه با سایر عمل های زیبایی نیز خطر نکروز پوست را افزایش می دهد.
در اکثر موارد، رعایت دستورالعمل های جراح می تواند این عارضه را کم کند و بسته به اندازه ناحیه آسیب دیده، این فرآیند می تواند هفته ها یا ماه ها طول بکشد.
هماتوم کمتر از سروما یا نکروز پوستی است و بروز آن 2 درصد گزارش شده است. ظاهر شدن بالینی هماتوم به حجم آن بستگی دارد. اگر خیلی کوچک باشد، می تواند کاملاً بدون علامت باشد، اما اگر بزرگتر باشد، معمولاً در 24 ساعت اول با تورم، درد موضعی و اکیموز (خون مردگی) ظاهر می شود. هماتوم های بزرگ با خونریزی فعال میتوانند منجر به بیثباتی همودینامیک و شوک هیپوولمیک (از دست دادن عمده مایعات بدن و از دست رفتن خون قابل توجه) شوند.
عوامل خطر برای هماتوم به عنوان عارضه ابدومینوپلاستی، مانند هر عمل جراحی دیگری که دیواره شکم را درگیر می کند، فشار خون بالا، هموستاز ناموفق (قطع خونروی به روشهای گوناگون ) در حین عمل و انعقادهای مادرزادی و اکتسابی است. علاوه بر این، بروز بیشتر هماتوم در بیماران با شاخص توده بدنی بالاتر نشان داده شده است.
باید به بیمار هشدار داده شود که از داروهای بدون نسخه که میتوانند عملکرد پلاکت ها را در طول جراحی تغییر دهند، مانند آسپرین، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، فیتوتراپی * و ویتامین E اجتناب کند.
* فیتوتراپی یعنی استفاده از داروهایی که ساختگی نیستند و در آزمایشگاه ها به صورت مصنوعی ساخته نشده اند.
بیماران مرد پس از ابدومینوپلاستی معمولاً اسکارهای ناخوشایند تر نسبت به زنان نشان می دهند. تفاوت در رنگ پوست بین هر دو طرف اسکار، همراه با نابرابری در ضخامت پوست، منجر به یک نتیجه زیبایی شناختی نامطلوب می شود.
اکستروژن بخیه یکی دیگر از عارضه های موضعی است که طبق گزارش منتشر شده، حداقل در 5 درصد موارد رخ می دهد. التهاب و تورم متعاقب آن معمولاً باعث نگرانی شدید، به ویژه هنگامی که با اگزودا (به مایعی که از یک بافتِ زیستی به بیرون داده میشود، گفته میشود.) همراه باشد، ایجاد می کند. خوشبختانه، پس از برداشتن بخیه ، بهبود سریع است.
نکروز ناف در حدود 0.2 درصد موارد رخ می دهد. برای جلوگیری از این عارضه باید در حین انجام عمل جراحی دقت ویژه ای داشت.
محققان میزان عوارض ابدومینوپلاستی و عوامل خطر را با استفاده از پایگاه داده سراسری CosmetAssure ارزیابی کردند. CosmetAssure یک برنامه مربوط به بیمه است که عوارض مربوط به روش های جراحی پلاستیک زیبایی را پوشش می دهد که معمولاً تحت پوشش بیمه درمانی نیستند.
این مطالعه شامل نزدیک به 25000 عمل جراحی شکم انجام شده بین سالهای 2008 تا 2013 بود که حدود 14 درصد از تمام عمل های موجود در پایگاه داده را نشان میداد. ابدومینوپلاستی برای برداشتن پوست و بافت اضافی شکم انجام می شود تا فرم شکمی صاف تر و محکم تر ایجاد شود.
در این مطالعه، نود و هفت درصد از بیماران ابدومینوپلاستی زن بودند و میانگین سنی 42 سال بود. شصت و پنج درصد از بیماران تحت عمل ابدومینوپلاستی، این عمل را به صورت ترکیبی با عمل زیبایی دیگری انجام دادند.
به طور کلی، عوارض عمده در چهار درصد از بیمارانی که تحت عمل ابدومینوپلاستی قرار میگرفتند رخ داد که به طور قابلتوجهی بیشتر از نرخ 1.4 درصدی پس از سایر روش های جراحی زیبایی بود. هماتوم (جمع شدن خون زیر پوست) شایع ترین عارضه اصلی بود و پس از آن عفونت، لخته شدن خون (ترومبوآمبولی وریدی) و مشکلات مربوط به ریه عوارض بعدی بودند.
روش های ترکیبی یک عامل خطر کلیدی برای بقیه عوارض بودند. در مقایسه با نرخ 3.1 درصدی با ابدومینوپلاستی به تنهایی، خطر عوارض با ترکیب ابدومینوپلاستی با سایر روش ها افزایش مییابد: زمانی که ابدومینوپلاستی با کانتورینگ بدن و لیپوساکشن ترکیب میشود تا 10.4 درصد افزایش مییابد. سایر عوامل خطر برای عوارض عمده شامل جنسیت مرد، سن 55 سال یا بالاتر و چاقی بود.
مخرب ترین عارضه ابدومینوپلاستی آمبولی ریه است که به عنوان یک عامل خطر در 0.8٪ توصیف می شود. افزایش فشار با ایجاد استاز و کاهش بازگشت، اثرات مضری بر گردش خون وریدی دارد، بنابراین بیمار را مستعد ترومبوز وریدی عمقی (DVT) میکند. ارتباط با متخصص بیهوشی در این مرحله می تواند با تشخیص زودهنگام رفع این مشکل کمک کند. مواردی از اختلال ریوی و رفلاکس معده به مری نیز در این گزارشات مشاهده شدند.
یک مطالعه توسط Bucknor و همکارانش، با استفاده از اطلاعات یک انجمن آمریکایی، نشان داد که از 42 مرگ مرتبط با جراحی پلاستیک زیبایی بین سال های 2012 و 2017، 54.8٪ به دنبال ابدومینوپلاستی رخ داده است. از کل مرگ و میرها، بیشترین درصد (1/38 درصد) ناشی از ترومبوآمبولی بود.
سایر عوارض عبارتند از از دست دادن پوست، از دست دادن ناف، بالا رفتن اسکچون شرمگاهی و نورومای دردناک. از سال 1975، Regnault گزارش هماتوم و/یا سروما در 3٪ از بیماران، نکروز پوست در 0.5٪، اسکارهای هیپرتروفیک در 3٪، و اسکار در 4٪.را تخمین زد .
بیمارانی که سیگار می کشند یا مبتلا به دیابت هستند و فشار خون بالا یا آسم دارند به طور قابل توجهی میزان عوارض بالاتری دارند.
مطالعه ای توسط Schlosshauer و همکارانش نشان داد که سن، شاخص توده بدنی (BMI) و وزن از عوامل خطر عارضه در ابدومینوپلاستی هستند. در میان بیماران در این مطالعه، 29.1٪ و 12.8٪ به ترتیب عوارض جزئی و عمده ابدومینوپلاستی را تجربه کردند.
با افزایش سن، کلاژن و فیبرهای الاستیک پوست به طور طبیعی شل میشوند. مقدار آن از نظر ژنتیکی مرتبط است. با این حال، پس از بارداری یا کاهش وزن شدید، پوست به طور دائمی از خواص ویسکوالاستیک آن می کاهد که به این معنی است که پوست دوباره کشیده می شود. با پیشبینی و جبران این موضوع، صندلی را در حالت خمیده قرار دهید و در واقع از شما میخواهیم تا 4 روز اول پس از جراحی در حالت خمیده راه بروید و بخوابید.
لیپوساکشن دقیق و برش پوست اهمیت زیادی دارد اما اگر توده سفت برطرف نشد، ابتدا از تزریق برای حل کردن توده استفاده می شود و به ندرت نیاز به عمل مجدد نیاز است.
چندین کار وجود دارد که می توانید قبل از جراحی شکم انجام دهید تا خطرات عمل جراحی خود را کاهش دهید. در طول مشاوره شما، تیم لیست دقیقی از اقدامات پیشگیرانه ای را که می توانید برای کمک به موفقیت آمیز کردن شکم خود بردارید، به شما ارائه می دهد. اینها مهمترین آن ها هستند:
تشکیل سروما یکی از شایع ترین عوارض جانبی است. این عارضه، مجموعه ای از مایع است که بین لایه های پوست تشکیل می شود. هر زمان که پوست بلند می شود، فضای مرده ای وجود دارد که بدن می خواهد آن را با مایع پر کند. درنهای پس از عمل میتوانند خطر را تا حد زیادی کاهش دهند، مانند پوشیدن لباس فشرده. او خاطرنشان می کند که از تجمع مایعات موجود در یک نقطه جلوگیری می کند.
اگر سروما اتفاق بیفتد، خبر خوب این است که بیشتر آزاردهنده است تا یک خطر جدی برای سلامتی. پزشک شما باید مایع را از طریق یک سوزن وارد شده در پوست تخلیه کند و عارضه چندان خظرناکی نیست.
یکی از عوارض ابدومینوپلاستی زمانی اتفاق می افتد که زخم شروع به باز شدن می کند و این امر اغلب به دلیل کشش برش است. بزرگی برش مورد نیاز برای ابدومینوپلاستی – که معمولاً از مفصل ران تا لگن کشیده می شود – این احتمال را افزایش می دهد. او اضافه میکند که سیگاری ها نیز در معرض خطر بیشتری برای باز شدن زخم هستند، زیرا پوست آن ها عروق ضعیفی دارد و ترمیم زخم در ابتدا مختل میشود.
بزرگی دهانه زخم درمان مورد نیاز را تعیین می کند. اگر فقط یک ناحیه کوچک باشد، مراقبت های موضعی زخم، از جمله تعویض پانسمان های مرطوب و خشک، ممکن است کافی باشد. اما اگر ناحیه بزرگ تری باشد، استفاده از یک پانسمان ویژه – که شامل وسیلهای است که فشار روی زخم را کاهش میدهد و به بسته شدن آن کمک میکند – ممکن است ضروری باشد، همانطور که حتی پیوند پوست نیز در موارد نادر انجام میشود.
نکروز ناف زمانی رخ می دهد که خون رسانی به ناف پس از تغییر موقعیت مختل شود. این امر معمولاً نتیجه تکنیک جراحی ضعیف است. او می گوید حدود 24 تا 48 ساعت پس از جراحی، متوجه خواهید شد که ناف شما شروع به رنگ تیره می کند. اگر زود تشخیص داده او توضیح میدهد که اگر پیشرفت کند و بافت کاملی در آن ناحیه وجود داشته باشد، به روشی برای جدا کردن بافت مرده نیاز خواهید داشت و به دنبال آن جراحی اصلاحی برای ایجاد یک ناف جدید انجام میشود.
اکثر بیماران تامی تاک نه تنها پوست اضافی را برداشته، بلکه تحت برداشت عضله نیز قرار میگیرند – ترمیم عضلات جدا شده شکم، که به نام دیاستازیس رکتی شناخته میشود. برآمدگی ناخواسته شکم ممکن است زمانی رخ دهد که این روند ترمیمی قطع شود و تاکید می کند که به همین دلیل است که بیماران از هر نوع ورزش یا کار اصلی در شش تا هشت هفته اول پس از جراحی اجتناب کنند. او توضیح می دهد که به احتمال زیاد در این بازه زمانی رخ می دهد، زمانی که عضله در حال بهبود است و بافت اسکار شروع به تشکیل می کند. این یک عارضه جدی است زیرا تنها راه برای رفع برآمدگی شکم، جراحی دیگری است که باعث بازیابی یا ترمیم عضله میشود.
در حالی که این ترسناک ترین و جدی ترین عارضه است، اما کمترین عارضه را نیز دارد. لخته شدن خون بعد از هر عمل جراحی پلاستیکی امکان پذیر است، اما خطر بعد از عمل جراحی زیبایی شکم بیشتر است ترمیم عضلات شکم باعث افزایش فشار داخل شکمی، فشرده کردن وریدهای ناحیه منتهی به ریه ها و ایجاد جریان خون کند می شود که باعث افزایش فشار داخل شکمی می شود.
او توضیح می دهد. این معمولاً پنج تا هفت روز پس از عمل اتفاق می افتد. او می گوید که بیماران باید مراقب افزایش تورم در یک پا یا درد در ساق پا یا ران خود باشند. تنگی نفس مداوم یا افزایش ضربان قلب نشان می دهد که لخته خون از قبل در ریه ها وجود دارد. در هر صورت، فورا به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
به طور کلی، اکثر مردم پس از انجام این عمل، ظاهر جدید را دوست دارند. با این حال، ممکن است تا ماه ها پس از جراحی احساس حالت عادی خود را نداشته باشید. پیروی از رژیم غذایی مناسب و ورزش برای حفظ ظاهر جدید بسیار مهم است.
ابدومینوپلاستی که به عنوان تامی تاک نیز شناخته می شود، یک عمل جراحی برای برداشتن پوست و چربی اضافی از روی شکم است.
هفته اول بعد از جراحی شما بسیار دردناک خواهید بود و خمیده راه می روید. بعد از حدود یک هفته شکم شما بسیار سفت خواهد شد و سپس رفته رفته بهتر خواهید شد.
توصیه می شود برای بهبودی حداقل دو هفته از کار خود مرخصی بگیرید. بلافاصله پس از جراحی برای کمک به جلوگیری از لخته شدن خون. هفته ها پس از جراحی، لوله های تخلیه در محل عمل شما وجود دارد.
این برش معمولاً بسیار پایین از ران تا باسن و اطراف ناف است.
اگر در حال حاضر وزن ثابتی دارید یا قصد ندارید فرزند دیگری داشته باشید کاندیدای خوبی هستید.
اگر وزن ثابتی داشته باشید، غذای سالم بخورید و ورزش کنید، نتایج حاصل از شکم شما می تواند چندین سال باقی بماند.
تامی تاک یک عمل بی خطر است، اما با هر جراحی خطر خونریزی، تغییر حس، عفونت، سروما، بی نظمی کانتور و هماتوم وجود دارد.
همچنین برخی از عوارض احتمالی وجود دارد که ممکن است بعد از عمل جراحی شکم رخ دهد:
- برش هایی که تحریک یا ملتهب می شوند.
- ایجاد عفونت – اگر این اتفاق بیفتد، معمولاً در عرض چند روز پس از عمل رخ می دهد. جراح شما آنتی بیوتیک ها را برای کاهش خطر عفونت تجویز می کند و مهم است که آنها را دقیقاً طبق دستور مصرف کنید.
- تورمی که بیشتر از حد طبیعی طول بکشد.
- جای زخم گسترده
- از دست دادن حس اطراف برش ها
- نکروز (مرگ) بافت چربی زیر پوست
از شما خواسته می شود که فرم های رضایت نامه را امضا کنید تا اطمینان حاصل شود که روش و خطرات آن را کاملاً درک کرده اید.
خطرات جراحی شکم عبارتند از:
- خطرات بیهوشی
- عدم تقارن
- خون ریزی
- ترومبوز ورید عمقی، عوارض قلبی و ریوی
- بافت چربی موجود در عمق پوست ممکن است بمیرد (نکروز چربی)
- تجمع مایع (سروما)
- عفونت
- بی حسی یا سایر تغییرات در احساس پوست
- درد مداوم
- بهبود ضعیف زخم
- امکان جراحی تجدید نظر
- شلی مکرر پوست
- تغییر رنگ پوست و/یا تورم طولانی مدت
- از دست دادن پوست
- نتیجه زیبایی شناختی کمتر از حد مطلوب
- جای زخم نامطلوب
زمان واقعی جراحی بسته به میزان جراحی لازم برای هر بیمار متفاوت است، اما معمولاً حدود 2.5 تا 3.5 ساعت است.
این برش معمولاً در قسمت تحتانی شکم، کمی بالاتر از ناحیه شرمگاهی ایجاد میشود. همچنین برشی در اطراف ناف ایجاد می شود تا آن را از پوست اطراف آزاد کند.
پس از سفت شدن عضلات زیرین، پوست و چربی اضافی برداشته می شود. سپس برش ها بخیه میشوند و ناف از طریق یک سوراخ جدید در محل طبیعی بیرون میآید.
لیپوساکشن معمولاً برای کمک به کاهش برآمدگی ها و دستیابی به نتیجه مطلوب نیز استفاده می شود.
گاهی اوقات زمانی که پوست شل فقط در زیر ناف وجود دارد میتوان یک مینی تاک شکم انجام داد. از مزایای این روش این است که برش کوتاه تر است و نیازی به برش در اطراف ناف نیست.
اکثر بیماران یک شب می مانند و روز بعد از عمل به خانه می روند.
بیشتر بخیه ها قابل جذب است. بخیه های اطراف ناف قابل جذب نیستند و 2 هفته بعد از جراحی برداشته می شوند.
بلافاصله پس از جراحی، پوست احساس سفت شدن می کند. برای 2 تا 3 روز اول، به شما توصیه می شود برای جلوگیری از کشیدگی خط برش، کمی حالت خم به جلو راه بروید و هنگامی که دراز می کشید، بالش زیر زانوهای خود قرار دهید. اکثر افراد پس از جراحی احساس حساسیت و کبودی می کنند، اما درد زیادی ندارند. داروهای ضد درد شما را کمتر می کند.
ابدومینوپلاستی زمانی انجام می شود که ماهیچه های شکمی شل و چربی و پوست اضافی داشته باشید که شکم شما بیرون زده باشد. این عمل، پوست و چربی اضافی را از بین می برد و ماهیچه های شکم را سفت می کند. نتیجه آن داشتن شکمی صاف تر و سفت تر است.
برای برخی از بیماران، لیپوساکشن یک روش ایده آل برای داشتن شکم صاف است. اگر شکم بیرون زده شما عمدتاً از چربی تشکیل شده است و رنگ پوست شما به اندازه کافی خوب است که پس از برداشتن چربی منقبض شود، لیپوساکشن توصیه می شود. با این حال، بسیاری از افراد دارای پوست اضافی و درجاتی از شلی در عضلات شکم هستند که مانع از انجام لیپوساکشن و داشتن نتایج ایده آل می شود.
تمام جراحی ها جای زخم دارند و ابدومینوپلاستی نیز تفاوتی ندارد. طول اسکار بستگی به مقدار پوستی دارد که برداشته می شود. با این حال، طول اسکار کمتر نگران کننده است زیرا اسکار ابدومینوپلاستی در محل بسیار مطلوبی قرار دارد. بسیار پایین روی شکم قرار گرفته است به طوری که در زیر اکثر لباس های زیر و زیر بیکینی پنهان می شود.
اکثر بیماران ابدومینوپلاستی هیچ گونه عارضه ای را تجربه نمی کنند. ابدومینوپلاستی قادر است به برخی از چشمگیرترین نتایج در جراحی پلاستیک دست یابد، اما قدرت تغییردهنده آن با سطح قابل توجهی از خطر متعادل می شود. با این حال، برنامه ریزی دقیق و تکنیک مناسب می تواند به طور قابل توجهی این خطرات را به حداقل برساند.
خیر. برخی از افراد فکر می کنند که از آنجایی که ابدومینوپلاستی عضلات شکم را سفت می کند، ممکن است در بارداری های بعدی اختلال ایجاد کند، اما در هیچ تحقیقی نشان داده نشده است که ابدومینوپلاستی تاثیری بر بارداری داشته باشد. با این حال، نمی توان در مورد تأثیر بارداری های آینده بر نتایج ابدومینوپلاستی، همین را گفت. اگر بعد از ابدومینوپلاستی باردار شوید، ممکن است عضلات و لایه های پوست کشیده شوند و ممکن است نیاز به انجام یک عمل دوم برای بهترین نتایج نیاز داشته باشید.
قبل از انجام این عمل، مهم است که بدانید آیا واقعاً کاندید مناسبی برای انجام عمل جراحی شکم هستید یا خیر.
این به این دلیل است که عمل جراحی شکم درمان همه چیز نیست – آن ها می توانند برای مشکلات خاص موثر باشند و ممکن است نتوانند به دیگران کمک کنند.
در صورت داشتن شرایط زیر، کاندیدای خوبی برای تامی تاک خواهید بود:
- مسائل بهداشتی زمینه ای شدید نداشته باشید.
- هیچ برنامه ای برای بارداری در آینده نزدیک نداشته باشید.
- بدانید که شکم یک برنامه کاهش وزن نیست.
- وزن ثابتی دارید و برای کاهش وزن در آینده نزدیک برنامه ریزی نمی کنید.
- سیگار نمی کشید.
پس از جراحی شکم نیاز به تغییر رژیم غذایی برای مصرف غذاهایی دارید که باعث بهبودی می شوند.
به طور خاص، شما باید به سمت غذاهایی بروید که سرشار از آنتی اکسیدان ها، پروتئین و اسیدهای آمینه هستند که التهاب را کاهش می دهند و سیستم ایمنی بدن را تقویت می کنند – همه این ها می توانند به ترمیم سلول ها و کمک به کل روند بهبودی کمک کنند.
جراح پلاستیک شما همچنین مکملهایی را پیشنهاد میکند که میتوانید در طول دوره نقاهت مصرف کنید تا شانس شما برای بهبودی موفقیتآمیز را افزایش دهد.
در یک کلام بله. اما قوانینی وجود دارد که باید رعایت کنید! با جراح خود صحبت کنید تا در مورد شرایط خاص خود بدانید.
وقتی صحبت از تمرینات بعد از شکم می شود، باید به روال های سبک مانند پیاده روی ملایم پایبند باشید. سختی زیاد می تواند منجر به انواع فشارهای فیزیکی و آسیب شود. فرد باید از ورزش های سنگین و شدید مانند وزنه برداری اجتناب کند.
ما همچنین توصیه میکنیم که برنامه هایی را که به شدت شکم شما را درگیر میکنند، حذف کنید، مانند دراز و نشست که ممکن است بر بهبودی شما تأثیر بگذارد و حتی میتواند تورم را بدتر کند.